Temporalidade

Bo ano novo, xente!

Estou repasando para os exames de xaneiro e estou volvendo sobre ideas super chulas que vimos hasta ahora en primeiro de carreira. Así pois, gustaríame compartir con vós unha das miñas favoritas.
Esta idea é de Heidegger. Consiste en pensar que os seres humanos somos temporalidade. É dicir, eu son como son porque me relacionei cuns individuos ou elementos determinados dunha forma determinada e ós que á súa vez lles pasou mesmo, e así continuamente. É dicir, estamos formados polo que nos pasa no presente, pero tamén polo que aconteceu no pasado.
Deixo unha cita súa que resumiría esto de forma un pouco máis complicada, extraída da seguinte referencia: Martin Heidegger, El ser y el tiempo (Sein und Zeit), México, FCE, 1974.

"El sido surge del advenir, pero de tal suerte que el advenir sido emite de sí el presente. A este fenómeno unitario de esta forma, como 'advenir presentando que va siendo sido', lo llamaremos 'temporalidad'".

Alejandra Picón Romero, ex-alumna de BI letras.